Od kilku lat w szkole organizowane są lekcje etyki.
Wbrew powszechnemu przekonaniu, pozytywne oceny nie są zdobywane za samą obecność, ale za konkretną pracę – kształtowanie umiejętności kulturalnej dyskusji, argumentacji, szacunku do tego, że ludzie mają różne przekonania, poglądy i doświadczenie; za konkretną wiedzę, ale także za próby poszukiwania odpowiedzi na podstawowe pytania, nauki pracy w grupie i dokonywania wyborów, kształtowania umiejętności spojrzenia na siebie, swoje mocne strony, próby organizacji swoich planów, zauważania różnicy między autorytetami a idolami. Prawa i ich źródła, kultura, historia, relacje społeczne, reklama, media, różne źródła informacji, nazywanie emocji i uczuć, różnica między odwagą a brawurą, zagrożenia, savoir-vivre (…) to też nie obce zagadnienia. Klasy starsze poznają filozofów (na razie) klasycznych, wszyscy natomiast próbują swoich sił właśnie w filozofowaniu (Co to jest szczęście i gdzie jest jego źródło? A wolność? Co to jest mądrość? Kto się myli, gdy się kłócimy? Czy sukces zawsze oznacza to samo? Dlaczego ludziom łatwiej jest rozwiązywać konflikty aktami agresji? Czy optymizmu można się nauczyć?).
Czym jest przedmiot – etyka wg uczniów klas czwartych?
- „To przedmiot, który uczy nas podejmowania różnych decyzji, sytuacji, które mogą się wydarzyć w życiu, i jak sobie radzić z nimi”,
- „To nauka o tym, jak się zachować, jak doceniać siebie i innych, czego unikać”,
- „Rozmawiamy na temat emocji i życia codziennego, co nam sprawia szczęście i co to są wartości”,
- „Etyka to lekcja o wartościach i zasadach, o wzorach, autorytetach, religiach świata, o naszych prawach, emocjach, empatii, zakochaniu i szczęściu”,
- „To przedmiot, który uczy dobrego postępowania i zachowania w życiu”,
a przede wszystkim – myślenia.
Do zobaczenia po wakacjach!
Katarzyna Stachula